بررسی ارتباط هوش معنوی با رفتار نوآورانه ی معلمان

نوآوری، اساس توسعه و ماندگاری سیستم های اجتماعی بوده و دستیابی به نوآوری، نیازمند هوش و رفتار نوآورانه است. در میان انواع مختلف هوش و تاثیر نسبی و متفاوت آنها در ایجاد رفتار نوآورانه، هوش معنوی نیز نقش اساسی در بروز این چنین رفتارها دارد. بنابراین، تحقیق حاضر به بررسی و شناسایی رابطه ی هوش معنوی بر رفتار نوآورانه در میان معلمان مقطع راهنمایی می پردازد. تحقیق از نوع کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی-همبستگی است. جامعه ی آماری این پژوهش، معلمان مقطع راهنمایی مشگین شهر به تعداد 460 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان آنها 210 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ی استاندارد رفتار نوآورانه کانتر و هوش معنوی جامع (isis) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین هوش معنوی و مؤلفه های آن با رفتار نوآورانه رابطه ی مثبت و معنا داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان مؤلفه های هوش معنوی، مؤلفه توانایی برای سود بردن از منابع معنوی برای حل مسائل، ظرفیت برای تعالی و همچنین ظرفیت پرهیزگاری به ترتیب دارای بیشترین تأثیر در پیش بینی رفتار نوآورانه است. توسعه این مؤلفه ها در کنار پایش مستمر به کارگیری آنها در رفتارهای معلمان، می تواند در گسترش رفتارهای نوآورانه مؤثر واقع شود.